Monumenty zapuszczają korzenie. Historia środowiskowa we współczesnych projektach sztuki publicznej

W przedkładanej pracy doktorskiej podjęłam dyskusję nad określonymi modelami kształtowania przestrzeni publicznej przez obiekty i praktyki sztuki współczesnej. Wywód został przeprowadzony na dwóch równoważnych płaszczyznach. Z jednej strony pokazałam, jak wybrane przeze mnie projekty artystów zaświadczają o konkretnych historiach ‒ ludzkich i środowiskowych. Z drugiej, przedstawiłam proces ich powstawania oraz to, jak współkonstytuują swoje społeczne i przyrodnicze otoczenie. W rozprawie postawiłam tezę, że określone obiekty i praktyki współczesnej sztuki publicznej mogą w efektywny sposób opowiadać środowiskową historię miejsca oraz kształtować sposoby postrzegania i użytkowania określonych przestrzeni. Starałam się także dowieść, że są one zdolne dokonać przesunięć w obszarze znaczeń, które istotne są dla określonej zbiorowości, jednocześnie stanowiąc istotny element lokalnego krajobrazu.

The aim of the presented doctoral thesis is to discuss specific models of shaping public space through contemporary art objects and practices. The argument was constructed on two equivalent grounds. On one hand, I showed how selected projects created by artists engage in specific human and environmental histories. On the other hand, I presented their creation process and demonstrated how they co-constitute their social and natural environment. In the thesis, I follow the hypothesis that certain objects and practices of contemporary public art can effectively tell the environmental history of a place and shape the ways of perceiving and using it. I also claim that art projects in question are capable of making shifts in the area of meanings that are relevant to a particular community, while at the same time being a significant element of the local landscape.