Licencja
Fenomenologia istot wirtualnych
Abstrakt (PL)
Praca doktorska osadzona jest w polu fenomenologii techniki i technologii. Fenomenologia techniki i technologii, podejmujÄ c fundamentalne zagadnienie wpĆywu technologii na ludzkie doĆwiadczenie, stara siÄ wyjawiÄ istotÄ relacji czĆowieka i technologii. Dlatego teĆŒ moĆŒe i powinno zostaÄ umieszczone w szerszym polu fenomenologii kultury, czy jeszcze szerzej: filozofii kultury. DoĆwiadczenie technologii, ktĂłre obecnie staje siÄ doĆwiadczeniem codziennym i powszechnym, przynaleĆŒy â jako problematyka â do filozofii kultury, a zarazem stanowi dla niej wyzwanie. Autorka stawia tezÄ, iĆŒ wspĂłĆczesna fenomenologia technologii opiera siÄ na dwĂłch przenikajÄ cych siÄ, ale sprzecznych w swoich intencjach nurtach. Pierwszy z nich stanowi kontynuacjÄ rozwiniÄtej w XX wieku fenomenologii techniki, ktĂłra poddaje technologiÄ krytycznej analizie. Ten nurt posiada dĆugÄ tradycjÄ krytycznego namysĆu nad technikÄ i technologiÄ , (pionierem jest tu Heidegger). Kierunek, ktĂłry obiera ten nurt opiera siÄ na odsuwaniu siÄ od technologii, oddalaniu od niej. Natomiast drugi nurt, ktĂłry moĆŒna okreĆliÄ mianem eksperymentalnej fenomenologii lub neurofenomenologii, jest zaangaĆŒowany w tworzenie technologii (pionierem jest tu Merlau-Ponty, a kontynuatorami m.in. Varela czy Gallagher). Nurt ten nie tylko poddaje technologiÄ obserwacji i refleksji, ale takĆŒe AKTYWNIE przyczynia siÄ do rozwoju inteligentnych technologii. W swojej pracy Pani Przegalinska skupiaÄ siÄ bÄdzie wszystkim wĆaĆnie na nurcie drugim â eksperymentalnym, wspĂłĆpracujÄ cym z szeroko pojÄtymi koncepcjami kognitywistycznymi. WpisujÄ c zatem swojÄ pracÄ w ten nurt, stawia sobie dwa zadania: 1) Analiza skutkĂłw âzderzeniaâ fenomenologii z paradygmatami tworzenia technologii 2) Zastosowanie eksperymentalnej metody fenomenologicznej do zbadania wybranej grupy wytworĂłw nowych technologii, czyli istot wirtualnych. W pierwszym zadaniu autorka przeprowadza badania zwiÄ zkĂłw fenomenologii z technologiÄ . Stara siÄ ukazaÄ historycznie relacje fenomenologii i technologii. Drugim wyznaczonym zadaniem jest analiza okreĆlonej grupy wytworĂłw sztucznej inteligencji, czyli chatbotĂłw i awatarĂłw, ktĂłre na potrzeby niniejszej pracy okreĆlone zostajÄ mianem istot wirtualnych. Autorka BAZUJE TUTAJ NA WLASNYCH DOSWIADCZENIACH W RZECZYWISTOSCI WIRTUALNEJ. WybraĆa wĆaĆnie awatary i chatboty, poniewaĆŒ posiadajÄ one cechÄ wyrĂłĆŒniajÄ cÄ je wĆrĂłd innych obiektĂłw wirtualnych â aspirujÄ do bycia ludĆșmi. AutorkÄ interesuje ich istota jako tworĂłw wchodzÄ cych w wielowymiarowÄ , skomplikowanÄ relacjÄ z uĆŒytkownikiem â czĆowiekiem. WykorzystujÄ c ksztaĆtujÄ cÄ siÄ dopiero metodÄ fenomenologii eksperymentalnej podejmuje prĂłbÄ zbadania pierwszoosobowego, ĆŒywego i Ćwiadomego doĆwiadczenia w Ćwiecie wirtualnym, uzupeĆnionÄ o wyniki badaĆ kognitywnych. Pierwsza czÄĆÄ pracy, poza wstÄpem zawiera opis doĆwiadczeĆ, przeglÄ d aktualnego stanu badaĆ przedmiotu oraz rozdziaĆ wprowadzajÄ cy, poĆwiÄcony wirtualizacji technologii i filozoficznym konsekwencjom tego procesu. Druga czÄĆÄ pracy poĆwiÄcona jest fenomenologii jako metodzie badania technologii. NarzÄdziem analizy tego problemu w kontekĆcie relacji czĆowieka i wytworĂłw technologii jest fenomenologiczny opis doĆwiadczenia (Husserl, Heidegger, Merlau-Ponty). Autorka analizuje tu jak dorobek pierwszych fenomenologĂłw, zarĂłwno wpisujÄ cych siÄ w nurt Husserlowskiej fenomenologii epistemologicznej jak i Heideggerowskiej fenomenologii hermeneutycznej zostaĆ twĂłrczo rozwiniÄty przez myĆlicieli takich jak Leopold Blaustein, Hubert Dreyfus, Bernard Stiegler, Francisco Varela czy Don Ihde. W trzeciej czÄĆci pracy autorka analizuje nastawienie, ktĂłre umoĆŒliwiĆo pojawienie siÄ na gruncie filozofii paradygmatu obliczeniowego, a w konsekwencji: sztucznej inteligencji. W czwartej czÄĆci pracy autorka szczegĂłĆowo opisuje paradygmat ucieleĆnienia, uwzglÄdniajÄ c kluczowe dla niego kategorie: cielesnoĆÄ oraz doĆwiadczenie pierwszoosobowe. NakreĆla takĆŒe miejsce paradygmatu ucieleĆnienia na mapie rĂłĆŒnych stanowisk w obszarze filozofii umysĆu i opiszÄ kierunki funkcjonujÄ ce w obrÄbie paradygmatu ucieleĆnienia â od ucieleĆnionego funkcjonalizmu poprzez semantykÄ ucieleĆnionÄ aĆŒ po enaktywizm. PiÄ tÄ czÄĆÄ pracy stanowi analiza wybranych istot wirtualnych metodÄ fenomenologii eksperymentalnej. Autorka skupia siÄ tu przede wszystkim na dwĂłch kategoriach bytĂłw wirtualnych, z ktĂłrych jeden (bot â agent konwersacyjny w Ćrodowiskach interaktywnych) jest zdolny do interakcji z czĆowiekiem, drugi zaĆ (awatar â wirtualna reprezentacja w grze komputerowej) wykazuje zdolnoĆci sensomotoryczne zbliĆŒone do ludzkich. JednoczeĆnie prowadzi uwaĆŒnÄ obserwacjÄ samej metody fenomenologicznej i jej ograniczeĆ, gdy zostaje zastosowana do przedmiotu jakim jest zapoĆredniczony technologicznie fenomen. W rozdziale podsumowujÄ cym poza konkluzjami znajdÄ siÄ nawiÄ zania do uwypuklonego metodÄ fenomenologicznÄ problemu ekspansji podmiotowoĆci. Opisuje relacje fenomenologii do posthumanizmu, ktĂłry przesuwa punkt ciÄĆŒkoĆci z idei maszyn i programĂłw, aspirujÄ cych do bycia czĆowiekiem na ideÄ czĆowieka, aspirujÄ cego do bycia maszynÄ . Ten wĆaĆnie kierunek autorka porusza w rozdziale konkludujÄ cym pracÄ.
Abstrakt (EN)
I work within the framework of phenomenology of media and technology. Phenomenology of media and technology is mainly preoccupied with the fundamental issues of the impact of various technologies and media on human experience, trying to reveal the essence of the relationship of man and technology. This experience of technology takes place at the bodily, mental, and socio-cultural level. Therefore it can and should be placed in a wider field of phenomenology of culture, or even more broadly: philosophy of culture. Contemporary phenomenology technology is based on two interpenetrating, but contrary directions of investigation. The first one is a continuation of the critical phenomenology of technology, developed in the twentieth century. This trend has a long tradition of reflection on the nature of technique and technology. Its approach is based on moving away from technology, distancing itself from it. The second trend, which can be described as experimental phenomenology or neurophenomenology, is involved in the development of technology. It is based on a dialogue with cybernetics and cognitive science, which provide it with experimental models and model studies of human cognitive processes. The goal of experimental phenomenology is to contribute to the development of intelligent technology. In this paper, I will focus primarily on the second kind of phenomenology. In my opinion, the relation of this relatively young phenomenology to current technology is dynamic, multidirectional and complex, and therefore worth examining. Inscribing this dissertation in experimental phenomenology, I set myself two main goals: 1) Analysis of the effects of "collision" of phenomenology and technology. 2) The use of experimental phenomenology to study virtual beings (chatbots and avatars). The first assignment has a phenomenological - hermeneutic character. I set myself the goal of a study the relationship of phenomenology and technology. I will try to show how phenomenology penetrates technology, changes and influences it. The second task will take the form of phenomenological exercise. Its goal is to analyze a specific kind of artificial intelligence, namely chatbots and avatars, which for the purposes of the study are dubbed âvirtual beingsâ. Chatbots and avatars in the computer are science are usually called âembodied agentsâ, but in the philosophical work I would like to move away from the notion of agent and use purely phenomenological concepts instead. I chose avatars and chatbots, since they have a feature that distinguishes them among other virtual objects: they aspire to become human. I set aside architecture of computer programs that are basis for chatbots and avatars. My main focus is their multi-dimensional, complicated relationship with user â the human being. Using experimental phenomenology I will attempt to examine the first-person, live and conscious experience in the virtual world, supplemented by the results of the neurocognitive experiments.