Praca doktorska
Miniatura
Licencja

FairUseKorzystanie z tego materiaƂu moĆŒliwe jest zgodnie z wƂaƛciwymi przepisami o dozwolonym uĆŒytku lub o innych wyjątkach przewidzianych w przepisach prawa. Korzystanie w szerszym zakresie wymaga uzyskania zgody uprawnionego.
 

Fenomenologia istot wirtualnych

Uproszczony widok
dc.abstract.enI work within the framework of phenomenology of media and technology. Phenomenology of media and technology is mainly preoccupied with the fundamental issues of the impact of various technologies and media on human experience, trying to reveal the essence of the relationship of man and technology. This experience of technology takes place at the bodily, mental, and socio-cultural level. Therefore it can and should be placed in a wider field of phenomenology of culture, or even more broadly: philosophy of culture. Contemporary phenomenology technology is based on two interpenetrating, but contrary directions of investigation. The first one is a continuation of the critical phenomenology of technology, developed in the twentieth century. This trend has a long tradition of reflection on the nature of technique and technology. Its approach is based on moving away from technology, distancing itself from it. The second trend, which can be described as experimental phenomenology or neurophenomenology, is involved in the development of technology. It is based on a dialogue with cybernetics and cognitive science, which provide it with experimental models and model studies of human cognitive processes. The goal of experimental phenomenology is to contribute to the development of intelligent technology. In this paper, I will focus primarily on the second kind of phenomenology. In my opinion, the relation of this relatively young phenomenology to current technology is dynamic, multidirectional and complex, and therefore worth examining. Inscribing this dissertation in experimental phenomenology, I set myself two main goals: 1) Analysis of the effects of "collision" of phenomenology and technology. 2) The use of experimental phenomenology to study virtual beings (chatbots and avatars). The first assignment has a phenomenological - hermeneutic character. I set myself the goal of a study the relationship of phenomenology and technology. I will try to show how phenomenology penetrates technology, changes and influences it. The second task will take the form of phenomenological exercise. Its goal is to analyze a specific kind of artificial intelligence, namely chatbots and avatars, which for the purposes of the study are dubbed “virtual beings”. Chatbots and avatars in the computer are science are usually called “embodied agents”, but in the philosophical work I would like to move away from the notion of agent and use purely phenomenological concepts instead. I chose avatars and chatbots, since they have a feature that distinguishes them among other virtual objects: they aspire to become human. I set aside architecture of computer programs that are basis for chatbots and avatars. My main focus is their multi-dimensional, complicated relationship with user – the human being. Using experimental phenomenology I will attempt to examine the first-person, live and conscious experience in the virtual world, supplemented by the results of the neurocognitive experiments.
dc.abstract.plPraca doktorska osadzona jest w polu fenomenologii techniki i technologii. Fenomenologia techniki i technologii, podejmując fundamentalne zagadnienie wpƂywu technologii na ludzkie doƛwiadczenie, stara się wyjawić istotę relacji czƂowieka i technologii. Dlatego teĆŒ moĆŒe i powinno zostać umieszczone w szerszym polu fenomenologii kultury, czy jeszcze szerzej: filozofii kultury. Doƛwiadczenie technologii, ktĂłre obecnie staje się doƛwiadczeniem codziennym i powszechnym, przynaleĆŒy – jako problematyka – do filozofii kultury, a zarazem stanowi dla niej wyzwanie. Autorka stawia tezę, iĆŒ wspóƂczesna fenomenologia technologii opiera się na dwĂłch przenikających się, ale sprzecznych w swoich intencjach nurtach. Pierwszy z nich stanowi kontynuację rozwiniętej w XX wieku fenomenologii techniki, ktĂłra poddaje technologię krytycznej analizie. Ten nurt posiada dƂugą tradycję krytycznego namysƂu nad techniką i technologią, (pionierem jest tu Heidegger). Kierunek, ktĂłry obiera ten nurt opiera się na odsuwaniu się od technologii, oddalaniu od niej. Natomiast drugi nurt, ktĂłry moĆŒna okreƛlić mianem eksperymentalnej fenomenologii lub neurofenomenologii, jest zaangaĆŒowany w tworzenie technologii (pionierem jest tu Merlau-Ponty, a kontynuatorami m.in. Varela czy Gallagher). Nurt ten nie tylko poddaje technologię obserwacji i refleksji, ale takĆŒe AKTYWNIE przyczynia się do rozwoju inteligentnych technologii. W swojej pracy Pani Przegalinska skupiać się będzie wszystkim wƂaƛnie na nurcie drugim – eksperymentalnym, wspóƂpracującym z szeroko pojętymi koncepcjami kognitywistycznymi. Wpisując zatem swoją pracę w ten nurt, stawia sobie dwa zadania: 1) Analiza skutkĂłw „zderzenia” fenomenologii z paradygmatami tworzenia technologii 2) Zastosowanie eksperymentalnej metody fenomenologicznej do zbadania wybranej grupy wytworĂłw nowych technologii, czyli istot wirtualnych. W pierwszym zadaniu autorka przeprowadza badania związkĂłw fenomenologii z technologią. Stara się ukazać historycznie relacje fenomenologii i technologii. Drugim wyznaczonym zadaniem jest analiza okreƛlonej grupy wytworĂłw sztucznej inteligencji, czyli chatbotĂłw i awatarĂłw, ktĂłre na potrzeby niniejszej pracy okreƛlone zostają mianem istot wirtualnych. Autorka BAZUJE TUTAJ NA WLASNYCH DOSWIADCZENIACH W RZECZYWISTOSCI WIRTUALNEJ. WybraƂa wƂaƛnie awatary i chatboty, poniewaĆŒ posiadają one cechę wyrĂłĆŒniającą je wƛrĂłd innych obiektĂłw wirtualnych – aspirują do bycia ludĆșmi. Autorkę interesuje ich istota jako tworĂłw wchodzących w wielowymiarową, skomplikowaną relację z uĆŒytkownikiem – czƂowiekiem. Wykorzystując ksztaƂtującą się dopiero metodę fenomenologii eksperymentalnej podejmuje prĂłbę zbadania pierwszoosobowego, ĆŒywego i ƛwiadomego doƛwiadczenia w ƛwiecie wirtualnym, uzupeƂnioną o wyniki badaƄ kognitywnych. Pierwsza częƛć pracy, poza wstępem zawiera opis doƛwiadczeƄ, przegląd aktualnego stanu badaƄ przedmiotu oraz rozdziaƂ wprowadzający, poƛwięcony wirtualizacji technologii i filozoficznym konsekwencjom tego procesu. Druga częƛć pracy poƛwięcona jest fenomenologii jako metodzie badania technologii. Narzędziem analizy tego problemu w kontekƛcie relacji czƂowieka i wytworĂłw technologii jest fenomenologiczny opis doƛwiadczenia (Husserl, Heidegger, Merlau-Ponty). Autorka analizuje tu jak dorobek pierwszych fenomenologĂłw, zarĂłwno wpisujących się w nurt Husserlowskiej fenomenologii epistemologicznej jak i Heideggerowskiej fenomenologii hermeneutycznej zostaƂ twĂłrczo rozwinięty przez myƛlicieli takich jak Leopold Blaustein, Hubert Dreyfus, Bernard Stiegler, Francisco Varela czy Don Ihde. W trzeciej częƛci pracy autorka analizuje nastawienie, ktĂłre umoĆŒliwiƂo pojawienie się na gruncie filozofii paradygmatu obliczeniowego, a w konsekwencji: sztucznej inteligencji. W czwartej częƛci pracy autorka szczegóƂowo opisuje paradygmat ucieleƛnienia, uwzględniając kluczowe dla niego kategorie: cielesnoƛć oraz doƛwiadczenie pierwszoosobowe. Nakreƛla takĆŒe miejsce paradygmatu ucieleƛnienia na mapie rĂłĆŒnych stanowisk w obszarze filozofii umysƂu i opiszę kierunki funkcjonujące w obrębie paradygmatu ucieleƛnienia – od ucieleƛnionego funkcjonalizmu poprzez semantykę ucieleƛnioną aĆŒ po enaktywizm. Piątą częƛć pracy stanowi analiza wybranych istot wirtualnych metodą fenomenologii eksperymentalnej. Autorka skupia się tu przede wszystkim na dwĂłch kategoriach bytĂłw wirtualnych, z ktĂłrych jeden (bot – agent konwersacyjny w ƛrodowiskach interaktywnych) jest zdolny do interakcji z czƂowiekiem, drugi zaƛ (awatar – wirtualna reprezentacja w grze komputerowej) wykazuje zdolnoƛci sensomotoryczne zbliĆŒone do ludzkich. Jednoczeƛnie prowadzi uwaĆŒną obserwację samej metody fenomenologicznej i jej ograniczeƄ, gdy zostaje zastosowana do przedmiotu jakim jest zapoƛredniczony technologicznie fenomen. W rozdziale podsumowującym poza konkluzjami znajdą się nawiązania do uwypuklonego metodą fenomenologiczną problemu ekspansji podmiotowoƛci. Opisuje relacje fenomenologii do posthumanizmu, ktĂłry przesuwa punkt ciÄ™ĆŒkoƛci z idei maszyn i programĂłw, aspirujących do bycia czƂowiekiem na ideę czƂowieka, aspirującego do bycia maszyną. Ten wƂaƛnie kierunek autorka porusza w rozdziale konkludującym pracę.
dc.affiliation.departmentInstytut Filozofii
dc.contributor.authorPrzegaliƄska, Aleksandra
dc.date.accessioned2014-01-15T13:14:38Z
dc.date.available2014-01-15T13:14:38Z
dc.date.defence2014-02-11
dc.date.issued2014-01-15
dc.description.promoterRosiƄska, Zofia
dc.identifier.urihttps://repozytorium.uw.edu.pl//handle/item/463
dc.language.isopl
dc.rightsFairUse
dc.subject.enavatar
dc.subject.envirtual reality
dc.subject.encognitive science
dc.subject.enartificial intelligence
dc.subject.enphenomenology
dc.subject.plawatar
dc.subject.plrzeczywistoƛć wirtualna
dc.subject.plkongnitywistyka
dc.subject.plsztuczna inteligencja
dc.subject.plfenomenologia
dc.titleFenomenologia istot wirtualnych
dc.typeDoctoralThesis
dspace.entity.typePublication